Sala nr 2

Dul

Ja go traktuje tylko jak przyjaciela. - stwierdziła, odwracając się w jego stronę. - Ucker .. nie wolno ci. - jęknęła i podeszła do niego. Przytrzymała go na wszelki wypadek.

Ucker

- w końcu mi ciebie odbije i na tym się skończy ... - mruknął , odchodząc od niej , idąc w stronę drzwi ... ślimaczym bo ślimaczym tępem , ale sb jakoś radził

Dul

Ucker .. zaczekaj. - powiedziała, podchodząc do niego. - Obiecuję, że nie będę o nim wspominać .. postaram się też nie chodzić na stadion. - dodała.

Ucker

- Dulce , to nie o to chodzi żebyś nie chodziła na stadion , nie mam zamiaru Ci odbierac przyjaciół , tylko z tego co widac on czuje coś do Ciebie wiecej niż przyjaźń , skoro Cię całuje i tak Cię traktuje. Zostawisz mnie prędzej czy później dla niego , co ja sie oszukuje - mruknął , stając w progu drzwi . Nie chciał aby jakiś lekarz go widział , bo wiedział że by wtedy zrypkę dostał , więc sie z animi rozglądał , czy moze bezpecznie wyjśc

Dul

Dul stanęła przed nim, tak żeby nie mógł wyjść z sali. - Nie zostawię cię dla niego. To ciebie kocham, a nie jego. Nie zostawiłabym cię dla nikogo .. nawet dla Poncho czy tysięcy innych facetów. Powinieneś się powstrzymać z tą zazdrością .. chociaż ja nie całuje się na twoich oczach z jakimś wywłokami. - mruknęła.

Ucker

- przykro mi , ale czasami zazdrosc jest silniejsza odemnie - popatrzył na okno - myślisz że ja sie z nią chciałem całowac ? - przekręcił oczami - wlazła przez okno i sie zapytała czy chce malinkę , powiedziałem że chce bo myślałem że ona żartuję , a ta mnie pocałowała - mruknął

Dul

Właśnie dlatego chciałam z tobą wyjechać. Jak widać każdy nam to uniemożliwia. Najpierw tamto coś, a potem gość, który cię postrzelił. Teraz kłócimy się o mojego przyjaciela. To nie jest normalne. - stwierdziła, patrząc na niego. Przesunęła się trochę w tych drzwiach. - Idź gdzie chcesz .. twoja sprawa. Ja się tylko o ciebie martwię i widzę, że źle robię. - dodała.

Ucker

przekręcił oczami , zas potem wzrok przeniósł na dziewczynę.
- ja też sie o Ciebie martwię , a itak robisz co chcesz- westchnął , dziwnie się czuł , jakoś słabiej mu się zrobiło więc siadł na jakiejś kanapie , ktora była na sali , otwierajac okno bo mu się duszno zrobiło

Dul

Taka już jestem i nie zmienię tego, nawet jeśli bardzo bym chciała. - stwierdziła. Podeszła do niego i usiadła obok Uckera, na tej kanapie. - Powinieneś się położyć. Lekarz zakazał ci wstawać, a co dopiero chodzić. - dodała.

Ucker

- nie chce abyś to w sobie zmieniała - powiedział nieco ciszej
- nie chce leżec , wole umrzecz niż leżec jak cymbał w łóżku - zaczęło mu się dwoic i troic w oczach

Dul

Ucker .. nie bądź uparty. - powiedziała, patrząc na niego. - Zrozum, że musisz leżeć, zazwyczaj w szpitalu tylko to się robi. - mruknęła. Położyła rękę na jego ramieniu, wciąż patrząc na chłopaka.

Ucker

chciał dotknąc jej policzka , ale ręką trafic nie mógł , widział ze cztery Dulce .
Przymruzył oczy,przymrużając oczy

Dul

Dul popatrzyła na niego, już wiedziała, że coś jest z nim nie tak. Wolała go nie brać na łóżko, jeszcze by jej zemdlał, a wtedy Słodka dostałaby zawału. Po lekarza też nie pójdzie bo nie dość, że dostanie się jej to jeszcze Uckerowi. Popchnęła go delikatnie, tak żeby oparł się o tą kanapę. - Widzisz co narobiłeś. - powiedziała cicho, wciąż przy nim siedząc.

Ucker

westchnął - przepraszam - wydukał , łapiąc sie za głowe

Dul

Następnym razem lepiej mnie posłuchaj, a nie obrażaj się za byle co. - stwierdziła, patrząc na niego. - Dalej cię to boli ? - spytała. Co jak co, ale martwiła się o Uckera.